مقیاس خود کارآمدی عمومی (GSE-10) : این پرسشنامه که در سال 1979 توسط شوآرتزر و جروسلم(1995) ساخته شد و در سال 1981 تجدید نظر گردید، دارای 10 گویه است که همگی میزان خودکارآمدی عمومی را  می سنجد. نحوه ی امتیاز بندی براساس رتبه بندی چهار درجه ای لیکرت از 1 تا 4 است و نمرات بین 10 تا 20 به عنوان خودکارآمدی پایین، نمرات بین 21 تا 30 به عنوان خودکارآمدی متوسط و نمرات بالاتر از 30 به عنوان خودکارآمدی بالا در گرفته شده است(شوآرتزر، 2000، به نقل از معینی، 2007).

 

 

 

دامنه ی نمرات این پرسشنامه بین 10 تا 40 می باشد. این پرسشنامه در 23 کشور مورد استفاده قرار گرفته و ضریب آلفای کرونباخ آن 83 % می باشد. در ایران؛ این مقیاس توسط بختیاری براتی (1375) ترجمه و اعتباریابی شده است. همچنین، رجبی(1385) ضریب آلفای کرونباخ آن را برای کل دانشجویان 82/0 و گنجی و فراهانی(1388) این ضریب را 81/0 بدست آوردند.